بررسی اثرات روغن گردو بر برخی از پارامترهای اسپرم، در موش های صحرایی تحت تیمار با بوسولفان

زمینه و هدف: اسپرماتوژنز فرآیندی بسیار پیچیده است که عوامل متعددی می تواند برآن اثرکرده و منجر به ناباروری در مردان شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات روغن گردو بر بهبود عوارض ناشی از بوسولفان بر پارامترهای اسپرمی در موش های صحرایی می باشد. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر 32 سر موش صحرایی نر بالغ، با نژاد ویستار به طور تصادفی به گروه های کنترل، بوسولفان ( mg/kg15 ) و 2 گروه دریافت کننده بوسولفان + روغن گردو (با دوز1/0و2/0سی سی به ازای هر100 گرم وزن) تقسیم شدند. بوسولفان به شکل درون صفاقی و روغن گردو بصورت گاواژ تجویز گردید بعد از 48روز به منظور سنجش میزان هورمون تستوسترون از رت ها خونگیری به عمل آمد و از لحاظ پارامترهای اسپرمی مورد بررسی قرار گرفتند در پایان داده ها با نرم افزارspss ویرایش 18 و تست آماری دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشانگر کاهش میزان تستوسترون، تعداد اسپرم، تحرک اسپرم(p≤ 0.001) و افزایش معنی دار میانگین تعداد اسپرم با سر سنجاقی، دم مارپیچی، تعداد اسپرم های بیحرکت، تعداد اسپرم با حرکت درجا، در گروه دریافت کننده بوسولفان نسبت به گروه کنترل می باشد(05/0p≤). میزان هورمون تستوسترون در گروه دریافت کننده بوسولفان+ 2/0 سی سی روغن گردو نسبت به گروه دریافت کننده بوسولفان افزایش داشت اما این افزایش معنی دار نبود. میانگین تعداد اسپرم با حرکت درجا (05/0p≤) و بی حرکت در گروه های دریافت کننده روغن گردو نسبت به گروه بوسولفان کاهش داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق روغن گردو تا حدودی سبب بهبود عوارض ناشی از بوسولفان بر میزان هورمون تستوسترون و برخی از پارامترهای اسپرمی می شود.